18

gru

2017

Wiedźmy

Recenzja powstała dzięki uprzejmości portalu Panteon.pl, który zapewnił komiks do recenzji.

Nie określiłbym siebie mianem fana horrorów. Nie wyszukuję filmów z tego gatunku, nie widziałem wszystkich klasyków i jakoś nie spieszy mi się by nadrobić zaległości. Istnieją ważne horrory, które specjalnie mi się nie podobały (jak Lśnienie Kubricka), ale też takie, które zdecydowanie wylądowałyby na mojej liście najlepszych filmów, jakie widziałem. Jeśli pojawia się dyskusja na temat gatunku, nie mogę się powstrzymać, by nie wspomnieć jakim arcydziełem jest dla mnie The Thing Carpentera. Nie jestem też miłośnikiem tanich strachów i flaków.

Kliknij, aby przejść do recenzji.



25

paź

2017

20

wrz

2017

Tuszday #37

Mam paru znajomych, co interesują się komiksem superbohaterskim. Ostatnio w komentarzach ktoś o tego typu klimaty pytał. Kiedyś planowałem do jednego komiksu dodać bohatera, który prał by bandziorów po mordach. Myślę, że nie do końca mogłoby to działać, w serii o mistycyzmach w cyberpunkowym Wrocławiu. Z tego pomysłu wykwitł 44, który po nocach bawi się w mściciela, a za dnia, jest milionerem dotkniętym karłowatością. Sam 44 miał być czymś w rodzaju mecha, trochę większego niż zwykły człowiek.



22

maj

2017

Guardians of the Galaxy vol.2

Filmowe sequele mogą stanowić dla twórców wyzwanie. Bo często, ciężko jest po raz drugi stworzyć warunki, które gwarantowały sukces oryginału. Tym bardziej, że nie chodzi tu o po raz kolejny stworzenie tego samego filmu, a czegoś nowego, co reprezentowały podobne walory. W dodatku jeśli pierwowzór był rzeczywiście dobry, to istnieje presja, by nie zepsuć tego, co już działało. Guardians of the Galaxy było dość osobliwą komedią, na której finale zrywałem boki. Jednocześnie było jednym z filmów akcji, które stanowią część filmowego uniwersum Marvela. Potencjał na porażkę był więc spory.

Kliknij na logo, aby przejść do pełnej recenzji



22

maj

2017

Wrocław 2107

Ćwiczę photobashing. Dawno, nie robiłem nic tą techniką i w sumie mam tylko jeden obrazek, który wykorzystuje zdjęcia. Co do tematu, to wrocław w 2107 buduje się głównie w dół.



19

mar

2017

Iron Fist – Recenzja

Nasze oczekiwania, bardzo często wpływają na to jak odbieramy otoczenie. Odczuwalne jest to szczególnie w przypadku mediów jakie spożywamy. Stąd od recenzentów najczęściej oczekuje się pewnego obiektywizmu i  otwarcia na nowe idee, choć oczywiście wszystko rozsądnych granicach. Czy to film, książka, czy serial,  nawet jeśli nie nie spełniają naszych oczekiwań, to mogą okazać się wciąż dobrą rozrywką, choć nie w tej kategorii, w której się spodziewaliśmy. Oglądając najnowszy owoc współpracy Marvela i Netflixa, miałem wrażenie, że twórcy serialu rozmijają się trochę ze swą potencjalną widownią. Jeśli od Iron Fist oczekujesz serialu kung-fu, z dużą ilością akcji i humorem jak z filmu Jackiem Chanem, to zawód może być bardzo bolesny, jeśli jednak pozwolisz się poprowadzić w zupełnie innym kierunku, to zabawa może być również przednia, choć w zupełnie innym gatunku. I jak można się spodziewać, w tym wstępie nadużyłem wielokrotnie słowa oczekiwać, bo to chyba temat przewodni mojego podejścia do tej serii.

Kliknij na logo, by przeczytać całą recenzję.



11

lut

2017

Tuszday #8

Już poza listą inktoberową. Obrazek będący amalgamatem różnych pomysłów, które mi proponowano. Radujcie się, następny obrazek już normalnie w kolejny wtorek.



4

cze

2016

X-Men: Apocalypse

Czas regularnie publikować recenzje. Tym razem czas przyszedł na X-Men: Apocalypse, który niedawno miał swoją premierę. Od razu muszę powiedzieć, że bawiłem się dobrze, choć może nie z powodów jakich chciałby reżyser. A to czy sami wybierzecie się na seans może zależeć od wielu czynników. Polecam więc przeczytać recenzję.
Logoxmenapocalypse-860x450

 



21

sty

2016

Korekcja koloru

Nie byłem do końca zadowolony z koloru na testowej ilustracji komiksowej. Jak tylko ją skończyłem, to wiedziałem, że coś nie do końca było jak trzeba, a moi znajomi utwierdzili mnie jedynie w tym przekonaniu. Zacząłem więc trochę kombinować, co mogę zmienić i zastanawiać się nad tym, co zrobić, by kolor nie był kompletnie płaski, a jednocześnie zachował pewną akwarelowość. Poniżej trzy przykłady. Jeden to wczesna wersja kolorystyczna, która miała tylko parę plan koloru, a drugi, to wynik stonowania palety i wyciągnięcia w paru miejscach kolorów podłoża. Trzeci to obrazek z wczorajszego wpisu, dla porównania. Zapewne będę jeszcze przeprowadzał testy, komentarze mile widziane.



20

sty

2016

DC bez serca

Pojawił się nowy trailer Suicide Squad i wciąż nie mogę się pozbyć uczucia, że to się nie może udać. Patrząc na filmowe uniwersum DC, to w głębi duszy czuję, że to się nie sprzeda. Wszystko dlatego, że od całego przedsięwzięcia wieje nie tyle miłością do marki, co zimną biznesową kalkulacją. Była to siła, która stała się głównym motorem napędowym dla ekranizacji komiksów w latach 90-tych. To po prostu czuć, począwszy od wyboru aktorów, poprzez pewną stylizację i dziwne unowocześnianie niektórych elementów. Może i Marvel produkuje filmy taśmowo i wychodzą one trochę jak z fabryki, to jednak pojawia się u nich choć parę filmów, które wyszły wyjątkowo dobrze (bo ktoś na linii produkcyjne, stwierdził, że ten jeden egzemplarz, który wyszedł z takiej samej formy jak reszta, ręcznie pokoloruje). WB z kolei wygląda trochę jak współczesny artysta, który może jest popularny (choć niekoniecznie utalentowany) i zabiera się za rzecz, o której w rzeczywistości nie ma zielonego pojęcia, która go nie obchodzi, ale akurat jest na topie.

Niemniej, nowy trailer Suicide Squad jest niezły. Dobrze dobrano muzykę i klipy jakie zaprezentowano. Niestety, trailer to nie film.